Na 15 jaar mobiel bellen: enorme hoofdpijn en gezondheidsprobleem

Brian Stein is de directeur van Samworth Brothers, een onderneming met een omzet van 500 miljoen Britse Pond en met 5.000 man personeel, producent van bevroren kwaliteitsvoeding, Hij heeft een MBA, is getrouwd, drie kinderen, is een sporter, speelt bridge en is een fervent supporter van Liverpool. Na vijftien jaar mobiel telefoneren kreeg hij enorme hoofdpijn tijdens het bellen.

Bekijk het interview met Brian Stein op YouTube.

Op 20 februari 2007 verscheen een artikel over hem in de Daily Mail.

Brian Stein zette een professionele website op met ervaringen van elektrogevoeligen: Electromagnetic Man

Fotojournalist

Onderstaande is vertaald uit het Engels:

“Ik heb vijftien jaar lang een mobiele telefoon gebruikt, veertien daarvan zonder problemen. Daarna kreeg ik hevige pijn in mijn hoofd en oor, als ik de mobiele telefoon tegen mijn hoofd hield. Waarom zou die pijn psychosomatisch zijn? Ik doe de telefoon tegen mijn hoofd, onmiddellijk pijn, neem hem weg, pijn weg. Wat gebeurt hier? Dit kan niet!

Hoewel ik mijn mobiele telefoon minder ging gebruiken, ben ik niet helemaal gestopt. Waarom niet? Goede vraag. Men verzekerde mij dat het allemaal tijdelijk zou zijn en dat ik gek zou zijn om de wetenschappers, de medici en de media niet te geloven. Toen, op een dag, hield ik de telefoon tegen mijn hoofd en voelde als het ware een explosie in mijn hoofd. Zoveel pijn, dat ik de telefoon niet meer bij mijn hoofd kon houden. Dat kan niet!

Daarna kreeg ik dezelfde rare ervaring ook bij mijn computer, de televisie en in mijn auto. Later ook bij een gewone telefoon, video, wasmachine, vaatwasser enzovoort. Welke schade een mobiele telefoon dan ook kan aanrichten, bij mij was het gebeurd.

Mobiele telefoon vijf minuten bij je hoofd – pijn in je oor en hoofd. Geen mobiele telefoon – geen pijn. Wel mobiele telefoon – meteen weer pijn. Als je dit experiment honderd keer hebt gedaan, is het geen toeval meer.

Ik heb me opgegeven voor het onderzoek van Kings College (Londen), maar moest ervan afzien toen ik hoorde wat ze met mij wilden doen. Ik stelde een minder ingrijpende manier voor om mijn elektromagnetische gevoeligheid te bewijzen, maar daar werd niet naar geluisterd.

Ik heb me opgegeven voor het onderzoek van Essex University en ben bij de eerste drie sessies geweest. De vragenlijsten schenen alleen gericht op mijn financiële omstandigheden en stress in mijn leven. Deze mensen waren geen wetenschappers, maar psychologen. Zij konden mij niet eens de intensiteit van de straling van de antenne vertellen. Ze hadden bij het samenstellen van de test niemand met elektromagnetische overgevoeligheid geraadpleegd.

Ik ben met de testen begonnen, maar het ging mij zo slecht dat ik mij moest terugtrekken. Ik wist dubbelblind of de antennes aan stonden of niet. Hoe? Omdat ik bloedingen kreeg in mijn ingewanden. Dat overkomt mij namelijk als ik te lang bij een antenne verblijf. Interne bloedingen, dat kan niet psychosomatisch zijn, dacht ik.

Toen ik voor het eerst bloedde, ging ik naar een dokter. Hij verwees me naar een specialist. Die was heel aardig en vriendelijk totdat ik hem vertelde aan welke oorzaak ik denk. Toen werd ik de vijand. Een gek! Ik kreeg een spoeling en een colonoscopie – niets aan de hand. Toen ik vroeg waarom ik dan interne bloedingen had, zei de specialist zeer aggressief: ‘Er is geen reden waarom u zou bloeden!’. Hij wilde mijn ontlasting niet zien, wilde niet checken of het waar was wat ik zei of niet. Einde onderzoek, ga naar huis!

Zo is het als je elektromagnetisch overgevoelig bent. De onderzoeken worden zo vormgegeven dat de mensen die overgevoelig zijn uitgesloten worden. Men wenst geen degelijk onderzoek te doen. Stel vooral niet de voor de hand liggende vragen, ga er vanuit dat het onzin is en vertrouw op de wetenschappers, die – gesponsord door de mobiele telefoonindustrie – elektromagnetische overgevoeligheid onderzoeken. Niets om je druk over te maken. “

Nu heeft Brian Stein een kantoor zonder elektrische apparaten en een efficiënte secretaresse. Een deel van zijn tijd besteedt hij aan het overtuigen van anderen, dat het risico van elektromagnetische overgevoeligheid werkelijk bestaat.